فونت نیما یک فونت انسان گرایانه مدرن برای استفاده در نمایشگرهای دیجیتال است. تایپهای اومانیستی از حروف نگاری سنتی و خوشنویسی الهام میگیرند. یکی از اولین تایپفیسهای اومانیستی، حروف نگاری ادوارد جانستون در سال ۱۹۱۶ و یک دهه پس از آن، حروف نگاری گیل سانس در سال ۱۹۲۸ بود.
از سال ۱۹۷۶ به بعد، فونتهای انسان گرایانه مدرن، به ویژه طرحهایی که از خوانایی بالایی برخوردار بودند؛ مورد استقبال گسترده طراحان قرار گرفتند. فونتهای اومانیستی فارسی و عربی بیشتر بر پایهی خطوط نسخ یا ثلث هستند. برخی از آنها دارای تغییر ضخامت بسیار زیاد هستند که به وضوح در خوشنویسی ثلث خودنمایی میکند یا به طور متناوب بر مبنای زاویه قلم ضخیم و نازک میشوند.
فونت نیما جزئیات ریزی را که در خط نسخ ممکن است از بین برود یا بیش از حد بزرگ به نظر برسند را حذف و ساده کرده تا این فونت بهترین عملکرد را در نمایشگرهای دیجیتال داشته و ایدهآل برای استفاده در فضای وب و اپلیکیشن باشد.
ویژگیهای فونت نیما:
- محور تغییر وزن
- اعداد جدولی
- حروف جایگزین
- تغییرات خودکار
- اعداد همعرض
در بسته فونت نیما موارد زیر را دریافت میکنید:
- فونتهای اصلی: با فرمت ttf و otf در ۹ وزن.
- وریبل فونت: فونتهای متغیر فرمتهای (ttf , woff , woff2) دارای ۱ محور: تغییر وزن از خیلی نازک ۱۰۰ تا وزن سیاه ۹۰۰ (فرمتهای woff , woff2 ایدهآل فضای وب که در آن حجم فایلها به نصف کاهش پیدا میکند)
طراحی فونت نیما
طراحی و پیادهسازی فنی فونت نیما در طول مدت ۳ سال توسط رضا بهلول و پس از اصلاحات فراوان نهایی شده است.
زبانها
فونت نیما از زبانهای عربی، کوردی و اردو پشتیبانی میکند.
حروف جایگزین
تنوعی بینظیر در بعضی از حروف بر مبنای خط نسخ ایجاد شده، تا دست طراح برای هرگونه طراحی باز باشد.
اعداد همعرض
امکان استفاده از اعداد جدولی که از طریق استایل سِت در دسترس هستند در فونت نیما فراهم شده است.
تغییرات خودکار
- کوتاه شدن الف با اعراب بالا ا آ اْ اٌ اً اُ
- کشیده شده بـ بعد از ر (زیتون)
- فاصله گرفتن بـ و ـبـ از ـح و ـع (ربیع)
- تغییر ک بعد از هر نوع الف (املاک آگاه)
- کوتاه شدن لـ بعد از آ (آلکالاین)