آیا می دانستید که راه درست و راه غلطی برای به تعویق انداختن کارها وجود دارد؟ غالبا شما با روش اشتباه آن آشنا هستید. این آشنایی احتمالا با شب‌های کابوس‌آور در کالج، جلسات سرگیجه‌آور قبل از امتحانات بزرگ، یا عرضه‌ی محصولات جدید در شما ریشه دوانده بود. دانش‌آموزان و کارمندانی که کارها را به تعویق می‌اندازند به دلیل تنبلی مورد تحقیر قرار می‌گیرند و برچسب هایی از جمله غیر قابل اعتماد، بی مسئولیت و جاه طلب بر آن ها زده می شود. اما با نگاهی متفاوت، به تعویق انداختن کار میتواند تنها راهی باشد که به خودتان حداکثر زمان را بدهید تا قبل از شروع، درباره چیزی فکر کنید. می توانید افکار خود را جمع آوری کنید، الهام بیشتری بگیرید و فراتر از واضح ترین راه حل ها، به دنبال یافتن خلاقانه ترین راه حل ها باشید.
به تعویق انداختن راهی عالی برای تقویت خلاقیت شماست. در اینجا نام سه فرد به تعویق انداز وجود دارد که احتمالاً نام آنها را شنیده اید.
- بیل کلینتون به عنوان چهل و دومین رئیس جمهور ایالات متحده، به خاطر سخنرانی هایش شهرت داشت و هنوز هم به عنوان یکی از بزرگترین سخنرانان عمومی قرن بیستم شناخته می شود. با این حال، بسیاری از سخنرانی‌های او چند ساعت قبل از نامزدی، پاره و بازنویسی شد. ظاهراً دستیاران او سخنرانی ها را از هفته ها و گاهی ماه ها قبل آماده می کردند، اما او این تغییرات را تنها زمانی انجام داد که فشارها به اوج خود رسید.
لئوناردو داوینچی
نقاش و مخترع محترم لئوناردو داوینچی، 16 سال را صرف اتمام مونالیزا کرد و ظاهراً این امر غیرعادی نبود. شام آخر داوینچی فقط سه سال طول کشید، اما این تنها پس از تهدید حامی او برای قطع پرداخت پول بود. عادت او به متوقف کردن کارش و ادامه دادن به آن پس از سال ها، در یکی از مشهورترین نقل قول‌های او منعکس میشود، «هنر هرگز تمام نمی‌شود، فقط رها میشود». در اواخر عمر، او ادعا کرد که پشیمان شده است “هرگز یک کار را به پایان نرسانده ام.”
فرانک لوید رایت
در اکتبر 1934، یک تاجر ثروتمند به رایت مأموریت داد تا خانه ای در یک قطعه زمین زیبا اما چالش برانگیز، در روستایی در پنسیلوانیا با نهری که از وسط آن عبور می کند، طراحی کند. رایت ماه بعد از این محل بازدید کرد و سپس به سرعت پروژه را برای تقریباً یک سال کامل کنار گذاشت. در سپتامبر 1935، تاجر او را فراخواند و اعلام کرد که چند ساعت دیگر از رایت دیدن خواهد کرد و مشتاق دیدن طرح است. رایت با آرامش شروع به کشیدن نقشه ها کرد و دو ساعت بعد، آن ها را پس از ورود به مرد ارائه داد. این برنامه ها در طی دو سال آینده به عنوان Fallingwater، شناخته شده ترین اقامتگاه خصوصی او تحقق یافت. در سن 83 سالگی، از رایت پرسیده شد که کدام یک از آثارش را «شاهکار» خود می‌داند. او پاسخ داد: “اثر بعدی ام.”
مطالعات نشان می دهد که بسیاری از افراد فوق العاده خلاق و موفق نیز زمان زیادی را به تعویق می اندازند. استادان روانشناسی آدام گرانت و جیهای شین که علاقه مند به بررسی این ارتباط بین خلاقیت و اهمال کاری بودند، آزمایشی را برای آن طراحی کردند.
برای آزمایش قابلیت‌های خلاقانه در شرایط مختلف، این دو محقق گروهی را گرد هم آوردند و از آنها خواستند تا ایده‌های تجاری جدیدی ارائه دهند و این ایده ها توسط یک گروه مستقل از ارزیاب ها امتیازدهی می شدند. این گروه به سه بخش تقسیم شدند. به بخش اول گفته شد که بلافاصله شروع کنند.
به گروه دوم دستور داده شد تا قبل از اینکه بتوانند ایده های تجاری خود را شکل دهند، پنج دقیقه Minesweeper یا Solitaire بازی کنند. و در نهایت، به گروه سوم دستور داده شد که تا آخرین لحظه منتظر بمانند تا کار بر روی پروژه ی ایده کسب و کار را آغاز کنند. بنابراین دو نوع معطل کننده وجود داشت و یک گروه سخت کوش که می توانست از حداکثر زمان اختصاص داده شده استفاده کند. آنها چگونه عمل کردند؟ در واقع، گروه دوم، که پنج دقیقه قبل از شروع کار «تعویق انداخته بودند»، ایده هایی را ارائه کردند که 28 درصد خلاقانه تر از گروه اول بود.
شنیدن در مورد تکلیف، و سپس به تأخیر انداختن کار روی آن، به آنها فرصت داد تا افکار خود را جمع کنند (هنگامی که بازی های رایانه ای دهه 90 انجام می دادند). آن زمان در اصل این فرصت را به آنها داد تا فراتر از راه حل های واضح نگاه کنند و به سمت راه حل های منحصر به فرد تر حرکت کنند.
(تیم توسعه ی فریپیکر تعداد زیادی از انواع فایل های آماده و از قبل طراحی شده ی لایه باز را برای شما طراحان گرافیک عزیز به صورت رایگان جمع اوری کرده است. برای دریافت انها کافیه سری به لینک دانلود فایل های لایه باز طراحی گرافیک بزنید. 🙂 )
و گروه سوم؟ این اهمال کاران فوق‌العاده خلاقیت کمتری نسبت به تعلل‌کنندگان «خفیف» داشتند، بنابراین مشخصاً محدودیتی وجود دارد. در حالی که زمان بسیار کمی برای تکمیل تکلیف باقی مانده بود، آنها مجبور شدند هر ایده ای را که در ابتدا به ذهنشان می رسید یا ساده ترینش را ادامه دهند.
تمایل ما به تعویق انداختن کار از کجا می آید؟
برای بسیاری از ما، به تعویق انداختن کارها بسیار آسان است؛ شاید خیلی آسان. ممکن است در کالج آشکار شود (جایی که روزهای بسیار منظم و تکالیف دبیرستان، به تکالیف طولانی‌مدت مانند مقالات تحقیقاتی محول میشود. اما می‌دانم که شما هم بیشتر پیشرفتتان در پروژه‌های هنری را در روز های منتهی به ژوژمان به دست آوردید.
اهمال کاری از کجا می آید؟ پنج دلیل اصلی برای به تعویق انداختن کار ها وجود دارد:
نداشتن مهارت های لازم
اگر ندانید از کجا شروع کنید ممکن است شروع کار سخت باشد. بدون مهارت یا درک درست از تکلیف، تجزیه یک پروژه بزرگ به وظایف کوچکتر و قابل مدیریت تر بسیار دشوار است. در عوض، شما فقط آن را به تعویق می اندازید. شاید بعداً بفهمید که چگونه آن را انجام دهید.
کمبود انرژی
شروع یک پروژه بزرگ واقعاً ترسناک است و اگر واقعاً خسته هستید، این کار ناگهان غیرقابل انجام به نظر می رسد. شاید شما یک کار روزانه می کنید و ایده درخشانی برای پروژه ای دارید که به شما امکان می دهد در ساعات تعطیلی خود رویاپردازی کنید. خستگی باعث می شود رویاهای خود را به حالت تعلیق درآورید.
عدم تمرکز
آیا احساس سردرگمی می کنید؟ آیا نمی دانید از کجا شروع کنید؟ یا شاید ایده های زیادی وجود دارد و نمی دانید چگونه آنها را کاهش دهید؟ عدم تمرکز احتمالاً دلیل آن است. این احساس مبهم خارج شدن از مسیر را آسان می‌کند و باعث میشود با نزدیک‌تر شدن مهلت، از انجام پروژه‌ها اجتناب کنید.
کمال گرایی
آیا شما یک کمال گرا هستید؟ اگر چنین است، احتمالاً وسوسه انگیز است که از شروع یه کار تا زمانی که دید شما از آن پروژه کامل شود، دست نگه دارید. میل به کمال در هر مرحله از فرآیند می تواند یک پروژه را تا حد خزیدن کئند کند.
ترس از شکست
اگر به خاطرپروژه‌ای که حتی شروع نکرده‌اید اضطراب دارید و نمی‌دانید چگونه می‌توانید موفق شوید، احتمالاً ریشه ی مشکل همین است. این موضوع علاوه بر اینکه دلیلی برای به تعویق انداختن است، یکی از بزرگترین موانع خلاقیت نیز می باشد. در نهایت، خیلی مهم نیست که علت تعلل شما چیست. همه آنها منجر به مشکلات یکسانی می شوند.
تکنیک هایی برای استفاده حداکثری از اهمال کاری
اگر قصد دارید کاری را به تعویق بیندازید، ممکن است از آن نهایت استفاده را ببرید. در اینجا چند تکنیک برای استفاده از به تعویق انداختن به نفع خود آورده شده است:
در اوج متوقف شوید.
زمانی که مشغول به کار هستید، احتمالاً سعی می‌کنید قبل از ترک کار، یک «نقطه توقف» پیدا کنید. زمانی که یک بخش قابل قبول از پروژه را تکمیل کردید، ناهار خود را میل می کنید یا تا دیروقت می مانید و مشکلی را حل می کنید. با پیدا کردن یک مکان منطقی برای کنار گذاشتن کارها، کنار گذاشتن پروژه را برای ذهن خود آسان می‌کنید و دفعه بعد که به سر کار باز می‌گردید، دوباره آن را از سر می‌گیرید. اما چه اتفاقی می‌افتد وقتی سعی نکنید یک نقطه توقف پیدا کنید؟ یک جمله را نیمه کاره ول کنید. پروژه طراحی خود را تنها با نیمی از چیدمان ببندید.
رها کردن کارهای ناتمام برای ذهن شما سخت است. ذهن شما با در نظر گرفتن گزینه های دیگر و راه حل های خلاقانه برای مشکل، مدام در حال تکان خوردن است. تا به حال پروژه ای داشته اید که نتوانید از صحبت کردن، فکر کردن یا رویاپردازی در مورد آن دست بردارید؟ اینطوری باعث می‌شوید که این اتفاق بیفتد. بنابراین جورج کوستانزای درونی خود را دگرگون کنید و در اوج دست از کار بکشید!
در هنر انجام دادن کار های کوچک استاد شوید
به خصوص اگر به تعویق انداختن شما ناشی از ترس از شکست یا احساس کمال گرایی باشد، کار در مقادیر کم می تواند به شما کمک کند تا بر مانع اولیه شروع کار غلبه کنید. ممکن است پانزده دقیقه زمان کافی برای خلق یک شاهکار کافی به نظر نرسد، و اینطور هم نیست. اما این کار شما را به حرکت در می آورد و در مدت زمان طولانی، به حجم این کار اضافه می شود.
پس از مدتی، کار روی پروژه خود به مدت پانزده دقیقه چندان سخت نخواهد بود، بنابراین می توانید آن را به سی دقیقه، یک ساعت یا بیشتر افزایش دهید.
برای کار های دشوار وقت بگذارید.
به ناچار، زمان آن فرا می رسد که شما دست به کار شوید و کار را انجام دهید. امیدواریم این موقعیت زمانی فرا برسد که احساس می‌کنید به‌طور استثنایی الهام گرفته‌اید نه فقط به دلیل یک ضرب‌الاجل نزدیک. در مقاله ای برای 99U، کال نیوپورت توضیح می دهد که دو نوع کار وجود دارد: کار کم عمق و کار عمیق. کار کم عمق (که نباید با کار «در مقادیر کم» در بالا اشتباه گرفته شود) از کارهای تعمیراتی تشکیل شده است که به تمرکز بالایی نیاز ندارند: برای مثال، کنفرانس آنلاین یا پاسخ دادن به ایمیل‌ها. به گفته نیوپورت، “کار عمیق چیزی است که محصولاتی را تولید می کند که در جهان مهم هستند.” برای تحقق آن ها به تمرکز زیادی نیاز است.
چگونه می توانید کار عمیق تری انجام دهید؟
برای تحقق آن باید دو کار انجام دهید. ابتدا باید برنامه خود را تغییر دهید. زمان های زیادی را به خود اختصاص دهید که در آن کار کنید. کار عمیق قطع نمی شود. بر اساس مطالعه‌ای که توسط دانشگاه کالیفرنیا در ایروین انجام شد، 23 دقیقه طول می‌کشد تا پس از حواس‌پرتی بهبود پیدا کنید. ثانیا، کار شما باید روی غلتک بیفتد. این احساس وقتی است که ناگهان کارتان بی دردسر به نظر می رسد و انگار دارد به جریان می افتد. آموزش های آنلاین زیادی در مورد رسیدن به این احساس وجود دارد، اما اساساً، شما برای علاقه عمیق به کاری که انجام می دهید، ذهن روشن و زمان بدون حواس پرتی نیاز دارید.
به تعویق انداختن از راه درست
واضح است که یک راه درست و یک راه غلط برای به تعویق انداختن کارها برای تقویت خلاقیت وجود دارد. مطالعه در مورد ایده های کسب و کار خلاق را به خاطر بسپارید. گروهی که قبل از شروع کمی کار را به تعویق انداختند نسبت به گروهی که فورا شروع کردند خلاق تر بودند. آنها قبل از شروع، وقت داشتند تا افکار و ایده های خود را جمع آوری کنند.
آنها این فرصت را داشتند که فراتر از راه حل های آشکار نگاه کنند تا ایده های منحصر به فرد بیشتری را دنبال کنند. اما اگر تا آخرین ثانیه صبر کنید، شما نیز خیلی خلاق نخواهید بود و اولین فکری که به سرتان می آید را قبول خواهید کرد. مانند بسیاری از چیزهای زندگی، یافتن خلاقیت از طریق به تعویق انداختن کار، یک اقدام متعادل کننده است.
